Το DNA της κουτοπονηριάς και η νοοτροπία των «φυλάρχων»
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύονται είναι stop-karre από βίντεο εποχής. Πρόκειται για εκδηλώσεις που έγιναν τις αποκριές του 2003 στη Βέροια.
Αφιερώνονται στους αναλυτές και τις αναλύτριες του DNA των Βεροιέων και τους απανταχού αναπαράγοντες και αναδεικνύοντες ως ύψιστη «σοφία» κάθε μπούρδα και ανοησία που εκστομίζουν μόνιμοι ειδικοί του είδους.
Τα περί «καρναβαλικού» και λοιπών DNA δεν είναι απλά επικίνδυνες ανοησίες. Είναι ακόμη μια φορά αποκαλυπτήρια θράσους, ομολογία ανικανότητας και απόδειξη απύθμενης κουτοπονηριάς.
Οι παραδόσεις και η διάθεση για δημιουργία δεν είναι ζήτημα DNA. Είναι αν θέλεις ή δε θέλεις να κάνεις κάτι. Και το σημαντικότερο είναι η αιτία που δεν θέλεις να κάνεις κάτι...
Η νοοτροπία της Βέροιας υπέστη τον βιασμό μιας παρεούλας με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και συμπεριφορά «φύλαρχου» ή μονάρχη σε Σουλτανάτο…
Μεθοδευμένες πρακτικές στα πρότυπα του «μικρού Γαλατικού χωριού» και με υποδόρια καλλιέργεια μιας αντιπαλότητας στην χυδαία έκφανση του «διαίρει και βασίλευε».
Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια και να υπάρξουν ορισμένα φωτισμένα μυαλά για να καταλάβουν ότι μια κατακερματισμένη και με εσωτερικές αντιπαλότητες, Ημαθία το καλύτερο που μπορεί να ελπίζει είναι να πληρωθεί έγκαιρα τις πενιχρές αποζημιώσεις από το χαλάζι… Όλα τα άλλα θα μένουν βαλτωμένα σε ένα τέλμα.
Επιστρέφοντας στις τελευταίες μέρες, στην προ κορονοϊού εποχή, με τα γεγονότα και την ατμόσφαιρα εκείνων των ημερών και τις φτηνές δικαιολογίες για το ναυάγιο της απόπειρας να δοθεί κάποιο αποκριάτικο χρώμα στο πνεύμα της περιόδου εκείνης…
Ξεχάστηκε γρήγορα όλη εκείνη η απόπειρα, καθώς ακολούθησε η πρωτόγνωρη περίοδος υγειονομικής κρίσης που επικάλυψε τα πάντα…
Επιστρέφοντας στην «κανονικότητα» πιάνουμε και πάλι το νήμα, με αφορμή εξαιρετικά ντοκουμέντα σχεδόν δύο δεκαετίες πίσω.
Από τη σύντομη έρευνα προκύπτει ότι την ίδια περίοδο σε όλη την Ημαθία υπήρχε αυξημένο ενδιαφέρον.
Οι μαζικές εκδηλώσεις στη Βέροια όχι μόνο δεν επηρέασαν αρνητικά αντίστοιχες εκδηλώσεις σε άλλες περιοχές του νομού, αντίθετα αποτέλεσαν μια συνολική πρόταση προσέλευσης επισκεπτών.
Η επέλαση και η διά των γνωστών «σκαλοπατιών» άλωση του Δήμου εγκαθίδρυσε μια άλλη κατάσταση στα πρότυπα «σκοτώνω ότι υπήρχε».
Και το βασικότερο, συντηρώντας έναν «εσωτερικό καταμερισμό» στη βάση των σχέσεων μεταξύ «φυλάρχων»…
Μεταξύ των ιδεοληψιών για τη συντήρηση αυτής της νοσηρής κατάστασης ήταν και μπουρδολογίες περί «αποκριάτικου DNA» και άλλα παλαβά, προσχηματικά και κουτοπόνηρα…
Η Ημαθία είναι μια ολότητα, είναι μια ενότητα, είναι ένας ενιαίος χώρος με κατά τόπους ιδιαίτερα παραγωγικούς θύλακες ανάπτυξης και πολιτισμού.
Η λογική «Βόρειων και Νότιων» υπηρετεί και εξυπηρετεί μικροπολιτικές, μικροσυμφέροντα και αναπαράγει μια φθοροποιό μιζέρια…
Πλέον το καταλαβαίνουν πολλοί, το νιώθουν ακόμη περισσότεροι και το μόνο που απομένει είναι να δοθεί τέλος στην εποχή των τοπικών «φύλαρχων» και στο άνοιγμα για μια άλλη ανάπτυξη όπου οι επιμέρους τοπικές κοινωνίες θα λειτουργούν υποστηρικτικά ή μία για την άλλη και όλος ο νομός θα αποτελεί μια ενιαία αναπτυξιακή προοπτική.
Δ. Καρ
