Για ποια "ενότητα" μιλάνε;

Είναι από τα πιο σίγουρα "πολιτικά στανταράκια"... Ειδικά άμα υπάρχει και το ανάλογο ύφος, το στυλ, η ανάλογη "απαγγελία", τότε έχει καθολική εφαρμογή, "θεραπεύει πάσαν νόσον" (για το "πάσαν μαλακίαν"(*) δεν παίρνω όρκο"), αλλά σίγουρα "πάει με όλα" και "κολλάει παντού"...

Είναι ιδιαίτερα συγκινητικό να ακούς από "άρχοντες", "ταγούς" και "εθνικούς πατέρες" να μιλάνε για "ενότητα"!!!!

"Ενότητα για κοινούς αγώνες", "ενότητα για το κοινό καλό", "ενότητα εθνική αναγέρννηση"....

Ουδείς επικρίθηκε μιλώντας για ενότητα, ουδείς υπέστη κριτκή μιλώντας για "κοινους αγώνες", ουδείς κινδύνεψε από "άστοχες" επικρίσεις μιλώντας για "εθνική ενότητα"...

Είναι αποδεδειγμένο και δεδομένο ότι όσο ασαφείς είναι οι έννοιες, είναι άλλο τόσο ανώδυνες....

Διότι ο καθένας αντιλαμβάνεται με δικό του τρόπο κάτι το οποίο είναι "στο περίπου", αλλά ταυτόχρονα είναι και γοητευτικό και θεάρεστο και συγκινητικό...

Κάτι σαν το "αγαπάτε αλλήλους".... Η θεόπεμπτη έκφανση  του συμπαντικού "κομμουνισμού"....

Αγάπα κι ας μην σ' αγαπάνε... Έτσι θα σωθεί ο κόσμος.... Άμα σε ραπίσουν στο ένα μάγουλο, γύρνα και το άλλο...

Όπερ μεθερμηνευόμενο και μεταφερόμενο από την χριστιανική στην "επαναστατική" κοσμοθεωρία και πρακτική "τρώγε το φαί σου, αγάπα το κελί σου, διάβαζε πολύ"... Το τρίπτυχο του επαναστατικού "ασκητισμού"...

Επανερχόμαστε στα της ενότητας...

Ωραία λέξη, συναισθηματικά φορτισμένο "μήνυμα", επιεικώς βλακώδης έννοια, όπως θέλουν να την λανσάρουν...
"Όλοι ενωμένοι" ήταν ένα από τα ηχηρά συνθήματα του Πολυτεχνείου... Περάσανε αρκετά χρόνια μέχρι να αναδειχθεί η τραγικότητα του συνθήματος...

Όπως αποδείχθηκε, όλοι τους ήταν ενωμένοι σε ένα πράγμα... Η περίφημη "γενιά του Πολυτεχνείου"... Η μεγαλύτερη απάτη της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας!!!

Το "ιδεολογικό κατασκεύασμα" που "ρευστοποιήθηκε" με την πιο χυδαία νομή της εξουσίας, απίθανες, αλλά καθόλου άγνωστες στην πολιτική ιστορία, κωλοτούμπες και "χαρτζιλίκι" μια αργία ακόμη...

"Ενωμένοι" δεν ήταν οι Έλληνες ακόμη και σε στιγμές που τα πράγματα ήταν απλά... Επανάσταση του 1821.

Ήταν ενωμένοι αυτοί που θέλανε την επανάσταση. Δεν ήταν ενωμένοι όλοι οι Έλληνες, απλούστατα γιατί υπήρχαν και αυτοί - και δεν ήταν λίγοι - που καλοπερνούσανε με τους Τούρκους...

Αργότερα, όταν η Πατρίδα ελευθερώθηκε, φροντίσανε να αναρριχηθούνε στα αξιώματα. Και φυσικά, μιλούσανε για ενότητα...

Αλλά και στην πρόσφατη ιστορία... Στην Κατοχή οι Έλληνες δεν ήταν ενωμένοι, γιατί απλούστατα δε μπορούσαν να είναι...

Υπήρχαν αυτοί που παλεύανε για να διώξουν τους κατακτητές, αλλά υπήρχαν και οι "Γερμανοί είναι φίλοι μας"...

Κατά έναν "περίεργο τρόπο", οι ασπαζόμενοι την άποψη ότι "οι Γερμανοί είναι φίλοι μας", αποτέλεσαν τον "εθνικό κορμό" της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Με τον "φερετζέ" της εθνικοφροσύνης...

"Μιάσματα" αυτοί που πολέμησαν τον κατακτητή και "εθνικά φρονούντες" οι ασπαζόμενοι την "για το εθνικό συμφέρον" άποψη ότι "οι Γερμανοί είναι φίλοι μας"...

Ακούγεται πολύ συγκινητικό, εξαιρετικά μαγευτικό, συνειρμολογεί σε Ομηρικά έπη και Φιλίππεια οράματα...

Στην πραγματικότητα η "ενότητα" που αναμασιέται ως εθνική ευχή και πανελλήνιο πρόταγμα, είναι μια έννοια κενή περιεχομένου, βάσης και εφαρμογής... Και το κυριότερο... Είναι μια επικίνδυνη ψευδαίσθηση, στα όρια της εξαπάτησης....

Δεν υπάρχει, δε μπορεί να υπάρξει, ενότητα ανάμεσα σε χορτάτους και πεινασμένους, ανάμεσα σε αφεντάδες και δούλους, ανάμεσα σε κυνηγούς και θηράματα, ανάμεσα σε κορμιά και μαχαίρια.... Όπως δεν υπάρχει ενότητα ανάμεσα σε πρόβατα και λύκους, σε γεράκια και λαγους...

Η ενότητα προϋποθέτει κοινό σκοπό, κοινούς στόχους, κοινά πιστεύω, κοινά όνειρα κοινές προσπάθειες, κοινές θυσίες και κοινή αναγνώριση...

Η ενότητα για την οποία μιλάνε είναι μια άλλη "ενότητα"... Είναι η "ενότητα" της συνέργιας και της συνενοχής... Είναι η "ενότητα" πίσω από "στρατηγούς" που είναι ακατάλληλοι ακόμη και για λοχίες, είναι η ενότητα πίσω από προσπάθειες οι οποίες με το μόνο που στέφθηκαν μέχρι τώρα είναι με παταγώδη αποτυχία, είναι η "ενότητα" του "σκάσε μαλάκα, μη μιλάς" γιατί αυτό επιτάσσει το "εθνικό συμφέρον"...

Γι' αυτό λέω κι εγώ "σκάστε εσείς με την "ενότητά" σας... Γιατί αυτό δεν είναι "ενότητα"... Είναι ομαδοποίηση γύρω από δικά σας συμφέροντα.... Που δεν είναι απλά μόνο δικά σας...Είναι και εντελώς ενάντια στα δικά μας"...

Όταν, όπου και όσοι ξαναμιλήσουν για "ενότητα", ρωτήστε τους σας παρακαλώ, μήπως "οι Γερμανοί είναι φίλοι μας";

Γιατί τέτοια "ενότητα", δεν είναι "ενότητα"... Κάτι άλλο είναι....

Δ. Καρολίδης

* Μαλακία:
Στα Αρχαία Ελληνικά η Ιονική λέξη μαλακία, προερχομένη εκ του ρήματος μαλακιάω (δηλαδή μαλακώνω), σήμαινε την αρρώστια.

Από τον Ματθαίο χρησιμοποιήθηκε για να διαχωρίσει την πνευματική από την σωματική νόσο.