Αρχική / Νέα Της Βέροιας / Η λησμονημένη Μακεδονία - Της Αγγελικής Κοτταρίδη

Η λησμονημένη Μακεδονία - Της Αγγελικής Κοτταρίδη

Κυριακή, Δεκέμβριος 13, 2020 - 20:46
111 0 0

 

Μετά την μάχη της Ιψου (301 π.Χ.) ο Σέλευκος έγινε κυρίαρχος ενός αχανούς κράτους που ξεκινούσε από την Μ. Ασία και έφτανε μέχρι την Ινδία. Βασιλιάς πια μιας αυτοκρατορίας πολλών λαών, αποδείχτηκε ο πιο "Αλέξανδρος" από όλους τους διαδόχους, ακολουθώντας και εδραιώνοντας το οικουμενικό όραμα του Κοσμοκράτορα και συγχρόνως μένοντας Μακεδόνας ως το τέλος... Και είναι αυτός που ιδρύοντας δεκάδες πόλεις δημιούργησε τη "Νέα Μακεδονία" της Συρίας.

Στην Σελευκίδα Πιερία, απροσδόκητο αντικαθρέφτισμα της πατρώας γης, η θρυλική Τετράπολις με την Σελεύκεια (Samandag), το μεγάλο λιμάνι, που έγινε η αιώνια κατοικία του οικιστή και κτίστη, την βασίλισσα Αντιόχεια (Antakia), την Απάμεια,το φρούριο των ελεφάντων,  και την Λαοδίκη της θάλασσας (Latalkia). Λίγο πιο βόρεια οι Αιγές της Κιλικίας (Ayas, Yumurtalik), σε ανάμνηση της αρχαίας μητρόπολης των Μακεδόνων, ένα λιμάνι που έμελλε να γνωρίσει δόξες τον  Μεσαίωνα, όντας το τέλος του δρόμου του μεταξιού, ο τόπος που ξεκίνησε ο Μάρκο Πόλο το ταξίδι του για την ανατολή... Πιο πέρα η  Βέροια (Aleppo) στην Χαλκιδική,  η Κύρρος στην Κυρηστική, το Ζεύγμα, ένα ζευγάρι πόλεις στις όχθες του Ευφράτη, η Σελευκεια και η Απάμεια να συμβολίζουν την ένωση του Σέλευκου με την Περσίδα Απάμα, το πάντρεμα και την γόνιμη συνύπαρξη δυο κόσμων, η Έδεσσα (Urfa) στην Ανθεμουσία,οι Κάρες, οι Ίχνες, η Ηράκλεια και η Μυγδονία, η Ευρωπός (Dura)  στο σύνορο της Μεσοποταμίας  και παρακάτω στα όρια της γης του Ιορδάνη η Πέλλα, το Δίον, η Ιερισσός (Jerass)....

Ονόματα γνωστά εξοικειώνουν τον νέο τόπο, οι νέες πόλεις, οντότητες πολιτικές, με θεσμούς και συμμετοχή, γίνονται  χώρος συνάντησης φυλών, φύλων και εθνών, μικρές πατρίδες, σημεία ταυτότητας και αναφοράς, γεννούν πολιτισμό... Τα γυμνάσια, τα θέατρα, οι πολιτικές αγορές γίνονται οι μήτρες της  Ελληνιστικής κοινής...Με όχημα την ελληνική γλώσσα, την τέχνη και την φιλοσοφία αναδύεται η Οικουμένη της ανοχής και της συνύπαρξης.... "Έλληνες"  γίνονται οι  της  ελληνικής παιδείας μετέχοντες.... Έτσι η "Ελληνικότητα" γίνεται επιλογή, ταξίδι γνώσης και αρετής ... τότε και πάντα...

Ο πολιτισμός που δημιουργήθηκε στην Μακεδονία των Σελευκιδών έζησε πολλούς αιώνες μετά την κατάλυση του βασιλείου τους. Η Συρία εξακολούθησε να μιλά  ελληνικά  μέχρι τον 6ο αι. μ.Χ. και να παράγει τέχνη φιλοσοφία και επιστήμη που μπόλιασε τις αυτοκρατορίες που ακολούθησαν. Οι περισσότερες από τις πόλεις ζουν ακόμη... Αρκετές από αυτές σήμερα βασανίζονται από τα δεινά του πολέμου. Η Μακεδονία της Συρίας είναι γνωστή σε ελάχιστους ειδικούς επιστήμονες. Ωστόσο στην Antakia οι κάτοικοι λένε το ποτάμι που διασχίζει την πόλη τους ακόμη Asi, Αξιό...

 

 

 

Πηγή: 
Verianet.gr