Αρχική / Νέα Της Βέροιας / Η πλατεία και οι "ανεμιστήρες"....

Η πλατεία και οι "ανεμιστήρες"....

Πέμπτη, Σεπτέμβριος 28, 2017 - 23:37
139 0 0

Η ιστορία δεν είναι φωτογραφία, δεν είναι κιμάς να τον πλάθεις για να κάνεις κεφτέδες, δεν είναι κάτι που το στρώνεις όπως βολεύει...

Ιστορία πάνω απ' όλα είναι γεγονότα που έχουν συγκεκριμένη χαρακτηριστικά και δεν μπορείς να τα μακιγιάρεις...

Ούτε μπορείς να την διαβάζεις ίσια, ανάποδα, πλαγίως, κατά περίπτωση και κατά σύμπτωση και γενικά, όπως βολεύει στον καθένα, ανάλογα με τη συγκυρία και την τοποθέτηση της στιγμής....

Τα λέω αυτά επειδή διάβασα κάποια σχόλια σε κάποια άλλα δημοσιεύματα και κατάλαβα δυο βασικά πράγματα.

Πρώτον, το βαθμό άγνοιας του κόσμου για πολύ σημαντικά ζητήματα που συμβαίνουν δίπλα μας. Και βέβαια, ο μόνος που δεν φταίει για την άγνοια του κόσμου, είναι ο ίδιος ο κόσμος...

Όταν τόσο καιρό του λες ψέματα, όταν τόσο καιρό του λες μισές αλήθειες, όταν τόσο καιρό με μεθοδικό τρόπο, πνίγεις την αλήθεια, είναι φυσιολογικό ο κόσμος να μην γνωρίζει...

Και όταν δεν γνωρίζει  ο κόσμος, φταίνε αυτοί που τον ενημερώνουν. Ή μάλλον, φταίνε αυτοί που είναι υποχρεωμένοι να τον ενημερώνουν, αλλά για δικούς τους λόγους, κάνουν "γαργάρες" και βαφτίζουν το κρέας, ψάρι...

Κατά καιρούς επικρατεί η άποψη για "λήθη στο παρελθόν"... Όμως άλλο πράγμα είναι η "λήθη" και άλλο πράγμα είναι η άγνοια. Και πολύ περισσότερο, είναι εντελώς άλλο, ορισμένοι που σε άλλες εποχές παίξανε εντελώς άλλα παιχνίδια, να εμφανίζονται τώρα ως τιμητές και "άγγλεοι της κάθαρσης"...

Το 'χουμε ξαναδεί το έργο πολλές φορές, οπότε δεν πιάνει πλέον το κόλπο..

Όσο και να φαίνεται μεγάλο διάστημα τα δέκα χρόνια που περάσανε, δεν είναι ικανό να σβήσει "ρόλους" και "ενοχές"... Και βέβαια δεν έχουν όλοι "μνήμη χρυσόψαρου"...

Πριν δέκα χρόνια το τοπίο ήταν εντελώς άλλο, όπως και οι ρόλοι και οι συμπεριφορές ήταν εντελώς άλλες...

Η τότε διοίκηση του Δήμου Βέροιας δε θα μπορούσε να μετατρέψει το Δήμο σε "Σουλτανάτο" αν δεν φρόντιζε πρώτα να εξασφαλίζει τα πρόθυμα "γιουσουφάκια"...

Φανερά τουλάχιστον κάποιοι τσεπώσανε κάποιες χιλιάδες ευρώπουλα ως "νόμιμη" αμοιβή για "γραφεία τύπου" και καταχωρήσεις...

Ακούστηκαν πολλά και για άλλα "κανάλια" μεταφοράς "ευεργετημάτων" προς τους "υμνητές" της τότε διοίκησης και της προκαθήμενης στο θρόνο του Δήμου.

Μέσα από το σύστημα του "Δημοτικού Σουλτανάτου" γινότανε "παιχνίδι" ακόμη και με διαφημιστικά πακέτα στα οποία άλλοι είχαν τη μερίδα του λέοντος και άλλοι ήταν σε αυστηρό αποκλεισμό....

Για τους μη αρεστούς - αυτούς δηλαδή που μιλούσανε - υπήρχε όχι απλά οικονομικός στραγγαλισμός, αλλά από ένα σημείο και μετά ξεκίνησαν και δικαστικές διώξεις, με "χορηγό" το ταμείο του Δήμου!!!

Οι διώξεις αυτές, πέρα από τη σκοπιμότητα, τον εκβιαστικό και εκφοβιστικό χαρακτήρα, είχαν και παραδειγματικό χαρακτήρα, για να βλέπουν οι "ενδιαφερόμενοι" τί παθαίνει όποιος τολμάει να τα βάλει με το "καθεστώς" του Δήμου!!!

Όταν άρχισε και συνεχίστηκε η καταστροφή της λεγόμενης "ανάπλασης", έργο της οποίας είναι και ο κανιβαλισμός της πλατείας Ωρολογίου, επικρατούσε παντού πλήρης ησυχία και γαλήνη...!!!

Ήταν τακτοποιημένα όλα, ήταν τακτοποιημένοι όλοι και μάλιστα ο καθένας είχε το δικό του ρόλο... Άλλοι να τα παρουσιάζουν όλα ρόδινα, άλλοι να ξεστρατίζουν την συζήτηση κάθε φορά που ξέφευγε επικίνδυνα και άλλοι να σκεπάζουν τις αλήθειες χτυπώντας γκαζοτενεκέδες...

Ένας από τους αθλιότερους "γκαιμπελισμούς" ήταν πως όποιος κάνει κριτική είναι γιατί έχει προσωπικά με τη Δήμαρχο!!!

Κι επειδή δέκα χρόνια δεν είναι τόσα πολλά για να νομίζουν ορισμένοι ότι όλα έχουν ξεχαστεί, υπάρχουν κάποια αρχεία, πρωτοσέλιδα και δημοσιεύματα που λένε πολλά... Και αποκαλύπτουν αδιάψευστα τον ρόλο και τη συμπεριφορά του καθένα...

Μπορεί τότε να βρισκόμασταν στο μεταίχμιο ανάμεσα στην αναλογική και την ψηφιακή εποχή, αλλά όλο και κάτι έχει μείνει, κάποια δημοσιεύματα, κάποια βίντεο και άμα ψάξει κανείς περισσότερο μπορεί να βρει ακόμη περισσότερα...

Εδώ είμαστε, γεροί να είμαστε και θα τα ξαναπούμε....

Βέροια: Η ιστορία μιας πλατείας - Τα "επίσημα" ψέματα και οι αλήθειες που "κουκουλώθηκαν" - γράφει ο Δ. Καρολίδης

 

Πηγή: 
Verianet.gr