'Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ'

Τη γνωστή τακτική "και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ" επέλεξαν οι διαχρονικοί ψάλτες του γνωστού κλαμπ των "καλών ειδήσεων" που έλκουν την ύπαρξη και τη μακροημέρευσή τους από τις μέρες της εφαρμογής του "Δημοτικού Σουλτανάτου"....

Γενικόλογα κηρύγματα, αδαπάνως και προσεκτικά διατυπωμένα για να θέλξουν το αίσθημα της επικυριαρχίας των "ταγών", αλλά με την κουτοπόνηρη "αίρεση" που διατυπώθηκε από το προεδρείο...

Έτσι ώστε το δημοκρατίας πασπάλισμα να επικαλύψει ρόλους και "αποστολές"... Με άκριτη αποδοχή απόψεων, αφού έτσι βολεύει, για να είμεθα και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ...

Μόνο που μια βολική, υποτιθέμενα "αξιοπρεπής' διαφυγή δεν είναι πάντα και η ασφαλέστερη...

Τα περί "προσωπικής προσβολής" που μπήκε ως 'αστερίσκος", όπως ακριβώς και στην προκειμένη περίπτωση, έτσι και εις το διηνεκές, θα αποτελεί ένα ιδιότυπο "ιδιώνυμο" που θα ενεργοποιείται κατά την κρίση του εκάστοτε, είτε υφίσταται λόγος, είτε όχι...

Στην προκειμένη περίπτωση το παντελώς αόριστο "κάποιοι", μετατράπηκε σε "προσωπική συκοφάντηση", επειδή έτσι το ερμήνευσαν οι αυτοπαρουσιαζόμενοι ως συκοφατηθέντες...

Το ίδιο μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, αφού ο πολύ πρόθυμα αποδεκτός "αστερίσκος" περί "προσωπικής προσβολής" επαφίεται όχι στην κοινά αποδεκτή και αντικειμενική αντίληψη, αλλά στην υποκειμενική ερμηνεία, αλλά και στις στοχεύσεις και τις "επιδιώξεις" του καθένα...

Η "κερκόπορτα" δεν μένει απλά ανοιχτή, αλλά ομολογήθηκε και ως αφύλαχτη είτε από κουτοπονηριά, είτε γιατί οι περί δημοκρατίας τυρβάζοντες και περί δημοκρατίκότητας επαιρόμενοι αντιλαμβάνονται μια δημοκρατία όχι απλά προκρούστειας αντίληψης, αλλά και πειθαναγκασμένης στους εξουσιαστικούς όρους που θέλει να επιβάλλει ο κάθε πρόσκαιρος "ταγός" ή "αυτοκρατορίσκος"...

Με τα "ακολουθήματα" της εκάστοτε εξουσίας να "κρατάνε τον ίσο" και να ανταλλάσσουν με τους "εργοδότες' φιλοφρονήσεις και "χειραψίες' αλληλοκατανόησης....